MIASTO W DRODZE

Odkryj Olsztyn na nowo. Wędrówka po olsztyńskich zakamarkach – teatralna, taneczna i refleksyjna. W programie: spektakl „Grzybnia snów” Teatru Węgajty, spacer performatywny i otwarty kurs tańca.

W programie:
14:00 „Grzybnia snów” – spektakl Teatru Węgajty
15:00-19:00 „Miasto w drodze” – spacer performatywny w przestrzeni śródmieścia.
19:00 Otwarty Kurs Tańca.

MIASTO W DRODZE
10.11.2025 (poniedziałek), od godz. 14:00
Zajezdnia trolejbusowa, ul. Knosały 3B
Wstęp wolny

14:00 „Grzybnia snów” (Zajezdnia trolejbusowa) – spektakl Teatru Węgajty.

Wykonawcy (i zarazem autorzy/autorki scen): Zuzanna Dobrzańska, Maria Legeżyńska, Julia Lizurek, Wojciech Marczak, Jan Mrázek, Agnieszka Porowska, Erdmute Sobaszek, Wacław Sobaszek, Eter Staniszewska.

Inscenizacja: Wacław Sobaszek

Dzieją się nieszczęścia, katastrofy, wojny. Te zdarzenia każdy przeżywa po swojemu. Pytanie, czy pełna, wielopostaciowa, emocjonalna prawda o obecnej rzeczywistości jest w ogóle do pomyślenia? Musimy się jednak z tym pytaniem mierzyć, jeśli chcemy myśleć o przyszłości, o szukaniu dróg wyjścia, o nadziejach i marzeniach. Nie możemy  poprzestawać na zajmowaniu się sobą, do czego ciągle skłania nas współczesna, narcystyczna kultura. Trzeba myśleć o innych, o ludziach, którzy niekoniecznie są do nas podobni, o tych, którzy nie należą do naszej bańki, o ludziach, których nie rozumiemy, którzy mogą stwarzać zagrożenie… Lecz jak się z nimi skomunikować? Może przez podobieństwo, albo nawet wspólnotę naszych snów? Jakbyśmy poruszali się poprzez podziemne, niewidoczne trajektorie…   W internecie krążyło niedawno zdjęcie ojca z dzieckiem na ręku. Mężczyzna  prosił o opiekę dla swojego małego dziecka, bo w trakcie bombardowania straciło matkę. W swoim śnie pewna dziewczyna wyobraziła sobie, że staje się jego przybraną matką. Opowiedziała sen swojej znajomej, która uznała ten sen za własny i postanowiła zeń stworzyć etiudę.

Z recenzji Joanny Sarneckiej:
Mroczna grzybnia. Za pozornie lekką formułą prostych sytuacji scenicznych, etiud, które mają w sobie lekkość konwencjonalnych obrzędowych działań, kryje się wielki ładunek znaczeń i pytań. Tytułowa grzybnia, o której dziś tak wiele się mówi w kontekście współpracy, skuteczności czy przetrwania, odsłania swoją ciemną stronę, pokazuje uwikłania, patologiczne zależności, ciężar życia społecznego z całym jego mrokiem i przemocą. Karnawałowe odwrócenie daje unikatową możliwość dostrzeżenia podszewki codzienności oraz perspektywy zmiany. Ta z kolei kieruje ku nadziei i odkryciu jej tam, gdzie najmniej byśmy się jej spodziewali: w tym, co pozornie nieważne, w odrzucanych, marginalizowanych, zapomnianych historiach, osobach, sytuacjach czy wspomnieniach. Droga ku niej nie jest więc prosta i nie prowadzi przez klasyczne dobro, prawdę i piękno, ale wiedzie przez splątane korytarze podświadomości i zbiorową nieświadomość. – Staszku, o czym to jest? – pyta krytyczka teatru  w jednej ze scen spektaklu, mieszając ostatecznie poziomy rzeczywistości: realność sceny z realnością życia. Nie ma łatwych odpowiedzi, trzeba sięgnąć w mrok i splątanie. Dopiero ujawnienie tajnych korytarzy grzybni pozwoli nam nieco lepiej zrozumieć samych siebie. Z pewnością czasem zadrżeć, ale może także pokochać.
Więcej informacji, w tym zestaw autorów tekstów użytych w spektaklu: https://teatrwegajty.eu/grzybnia-snow-2/

Premiera spektaklu: 30.11.2024

15:00-19:00 „Miasto w drodze” (start przy Zajezdni trolejbusowej) – spacer performatywny w przestrzeni śródmieścia.

Jak wydostać się z półmroku listopadowego popołudnia? Najlepiej wybrać się w drogę …„Miasto w drodze” to wędrówka po różnych, w ten czy inny sposób znaczących miejscach i zakamarkach olsztyńskich – by odkryć miasto na nowo. Ideą spaceru jest połączenie ze sobą na jednej trasie różnych, dziejących się w Olsztynie aktywności oddolnych, improwizowanych, aktualnych ale i szukanie i odczytywanie śladów przeszłości. Program pokazów, performansów i działań interaktywnych „Miasta w drodze” przygotowany jest we współpracy z różnymi, działającymi w mieście, grupami i twórcami. Trasa i harmonogram poszczególnych stacji wędrówki będą opublikowane w pierwszych dniach listopada na profilu MOK i Teatru Węgajty. Zapraszamy do wspólnej drogi od początku do końca trasy lub odwiedzania wybranych odcinków czy stacji.

„Miasto w drodze” organizowane jest z inicjatywy Teatru Węgajty – wielokrotnie we współpracy z Miejskim Ośrodkiem Kultury – od roku 2012.

Harmonogram:
15:00 – przy Zajezdni trolejbusowej: „Spotkanie przy zupie” – bezpłatny, integracyjny posiłek, otwarty dla wszystkich. Wpłaty dobrowolne na rzecz posiłków dla osób w kryzysie bezdomności,
15:50 – Pole Siewców (trawnik obok Zajezdni): „Wiwat starość”, teatralna pigułka grupy „Puenta” działającej przy Uniwersytecie Trzeciego Wieku pod kierunkiem Marty Guściory,
16:05 – Wydział Sztuki UWM na ul. Szrajbera (sala nr 114/115): „Europa milczy” – performans Anny Drońskiej i Joanny Kaczmarczyk,
16:35 – ul. 1 Maja 13 (wieżowiec vis a vis Teatru Jaracza), sala nr 809: „Być wysłuchanym” – warsztat integracyjny i odwiedziny w siedzibie Fundacji Dwa Skrzydła UA, gdzie Tetiana Revenko prowadzi polsko-ukraińskie warsztaty rozwijające empatię i interakcje między ludźmi w różnym wieku i różnych kultur,
18:00 – obok „Szubienic”, spornego pomnika dłuta Ksawerego Dunikowskiego przy ul. Emilii Plater: „4’33” – realizacja kompozycji Johna Cage’a dopełniona cytatem z książki Joanny Wilengowskiej „Król Warmii i Saturna”,
18:15 – Park Centralny (naprzeciwko Pałacu Młodzieży, przy schodach do Parku): „Wolność w dynamicznej równowadze” – interaktywne działanie taneczne z udziałem kolektywu Struktura Wody,
18:45 – Park Centralny, brzeg Łyny od strony fontanny i po drugiej stronie: „Głosogrzmoty nad rzeką, Głosomosty nad rzeką. Struktura wody.” – performance głosu Agnieszki Anny Włodarskiej.

19:00 Otwarty Kurs Tańca (Zajezdnia trolejbusowa).

W naszej praktyce forma ta zazwyczaj służy jako rozgrzewka dla ciała, głosu, komunikacji grupowej i wyobraźni. Punktem wyjścia jest szereg tańców regionalnych, głównie europejskich, które zachęcają do swobodnego uczestnictwa. W zależności od sytuacji, sięgamy również do motywów śpiewanych lub zapomnianych gier. Ideą jest zaangażowanie się w tu i teraz.