Wernisaż „W zgiełku i cisza”

„Tytuł wystawy nawiązuje”,.. tak  pisze się zazwyczaj. Jest jednak w naszym przypadku po prostu poetyckim ujęciem tego wszystkiego, co chcemy pokazać na indywidualnej wystawie w MOK w Olsztynie. Cykl prac graficznych – „Rejestry pamięci” Hanny Grzonki-Karwackiej odwołuje się do pamięci autobiograficznej, a jej ślady to obrazy relacji ze zwierzętami z jej przeszłości. Zarejestrowane widoki i doświadczenia z dzieciństwa pomagają zrozumieć i oswoić sytuacje w dojrzałym wieku. Ja konfrontuję cykl Hanny miękką rzeźbą – „Tosia” – przedstawiającą moją ukochaną kotkę, uszytą ze starych przetartych na piętach skarpet. Czy mnie jednej wydaje się, że wytrę jej futro, jak te skarpety chodząc – głaszcząc ją? Podobno chodząc uczymy się drogi. Mój cykl bazujący na starych skarpetach pod tytułem – „Lekcja skarpet” ukryje i odkryje twarze mijane, bliskie i obce w prześwitach autentycznie zużytych częściach codziennej garderoby. Czytamy horoskopy, psychologiczne testy wypełniamy – ja badam – czy to jak ździeram skarpety i zużywam buty coś o mnie mówi? Czy pasujemy do siebie dziurami w nich? Podobnie podchodzimy z Hanną do czasu, jego upamiętniania i zachowywania – ja w formie rysunkowej, ona zatapiając muchy w kulkach z żywicy („Relikwiarz czasu”). Pani ze sklepu powiedziała mi kiedyś, że powinnam mieć zniżkę na najbrzydsze warzywa, które kupuję doszukując się w nich „Odrobiny człowieczeństwa”. Poskręcane, w uścisku korzenie marchewek, pietruszek jak po powrocie do domu martwe muchy zastygłe w swoim krótkim żywocie przypominają – nie, to nie będzie trwać wiecznie! Wiecznie to trwa nasz zgiełk, nasze uwikłanie w zależności, kontakty międzyludzkie, przyzwyczajenia, kulturowe kalki. Nasze zwykłe uciśnienia, stalking, którego była ofiarą Hanna i przefiltrowała setki listów od swojego oprawcy w formę obiektu – „Tylko ciebie kocham i nie boję się więzienia”, w której można przeczytać autentyczne fragmenty listów od kochanka, partnera, którego nie zraża wyrok sądku o zakazie zbliżania się do swej wybranki. Ja także przemycam dosadnie własne obcowanie z bliskimi, tymi, którzy tacy byli, tymi, którzy takimi się teraz jawią w formie ilustrowanych, harmonijkowych książek. Ich tytuły mówią o obszarach, które poruszam, które mnie samą poruszają: „Manifest niemocy”, „Dziesieć lat jak w bajce”, „Kontrowersyjne dekoracje”, „Intymnie”, „Reakcja łańcuchowa”, „Dolce vita dla ubogich”.
Paulina Poczęta

Paulina Poczęta (ur. 1980 w Zawierciu) – artystka sztuk wizualnych. Absolwentka Instytutu Sztuki w Cieszynie (Wydział Artystyczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach). Dyplom z grafiki w 2005 r., doktorat w dziedzinie sztuk plastycznych, dyscyplinie sztuki piękne w 2013. Od 2007 r. zatruniona w macierzystej uczelni, aktualnie jako adiunkt prowadzi zajęcia w Pracowni działań unikatowych oraz w Pracowni rysunku.
„Moje twórcze poszukiwania ogniskuję na najbliższe mi otoczenie, przedmioty potoczne, praktyki codzienne dzięki którym projektuję własny sentyment odkrywając mikrosensy i bezsensy mojego otoczenia. Jestem fascynatką recyklizacji w sztuce i kolekcjonerką dziwności. Pracuję w oparciu o przedmioty znalezione i materiały codziennego użytku,  fotografie analogowe oraz cyfrowe.”

Hanna Grzonka-Karwacka (ur. 1975 w Rybniku) W 1999r. ukończyła studia na cieszyńskim Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuki, Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od 2005r. zatrudniona w Instytucie Sztuki, obecnie na stanowisku adiunkta, gdzie prowadzi pracownię rysunku. W 2009 r. zrealizowała doktorat dziedzinie sztuk plastycznych w zakresie sztuk pięknych. W swojej pracy twórczej zajmuje się grafiką, rysunkiem oraz animacją.
„W swojej twórczości artystycznej zajmuje mnie problem tożsamości, pamięci i postpamięci. Interesuje mnie przede wszystkim ślad pamięciowy – engram, który pomimo tego, że niejednokrotnie powstał w dzieciństwie, nie przeminął, nie uległ degradacji i nie poddał się zniekształceniom. Posługuję się różnego rodzaju medium: grafiką eksperymentalną, animacją, malarstwem. W ostatnim cyklu podejmuję problem pamięci miejsca eksperymentując z różnymi fakturami podłoża.”

Wernisaż „W zgiełku i cisza” odbędzie się 6 września o godzinie 18:00 w Galerii Amfilada, natomiast samą wystawę można oglądać do 3 listopada.